Τα σκυλιά μπορούν να μιλήσουν; Μια ματιά στις αποχρώσεις της επικοινωνίας των σκύλων — 2024

Ο δεσμός μεταξύ ανθρώπων και σκύλων είναι διαρκής και βαθύς. Αλλά δεν θα ήταν ωραίο να μας μιλήσουν τα καλύτερα φιλαράκια των ζώων μας; Τι θα γινόταν αν μπορούσαν να κάνουν μια φιλική συνομιλία μαζί μας για το πρωινό, αντί για το γνώριμο yap yap yap, την κουνώντας την ουρά και το αποτρόπαιο βλέμμα στο βουτυρωμένο τοστ στο πιάτο μας;

Ξημέρωσε εκείνη η μέρα. Ένα παγκόσμιο κίνημα για τη διδασκαλία των σκύλων - καθώς και των γατών, των πτηνών, των αλόγων και άλλων ζώων - να μιλούν χρησιμοποιώντας ανθρώπινες λέξεις κερδίζει δυναμική. Με τη βοήθεια των κουμπιών ομιλίας που αναπτύχθηκαν αρχικά για άτομα που έχουν πρόβλημα στην ομιλία (γνωστά και ως επαυξητική και εναλλακτική επικοινωνία , ή AAC), τα σκυλιά σε όλο τον κόσμο εκφράζονται στη δική μας ανθρώπινη γλώσσα. Απλώς πατούν το κουμπί για μια δεδομένη λέξη και το κουμπί την εκφωνεί για αυτούς.

Ένα αναπτυσσόμενο κίνημα για σκύλους που μιλάνε

Θυμάμαι όταν έφερα ένα νέο κουτάβι στο σπίτι για να κρατήσω το goldendoodle μου, θυμάται ο Dewey, παρέα Λίντσεϊ Μάτοκ , καθηγητής βιβλιοθηκονομίας στο Πανεπιστήμιο του Greenville της Βόρειας Καρολίνας. Εκπαιδεύει τον Ντιούι να χρησιμοποιεί κουμπιά ομιλίας από το 2020. Ο Ντάστι, το νέο κουτάβι, έτρεχε πάνω του κάθε πρωί και εκείνος περνούσε αμέσως και πατούσε το κουμπί «τρελό» κάθε φορά. Αν δεν είχε κουμπιά, δεν θα ήξερα πώς ένιωθε.

Τα ζώα είναι αισθανόμενα όντα με συναισθήματα και συναισθήματα και νοημοσύνη που μόλις αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε, εξηγεί Pilley Bianchi , ιδρυτής του Chaser Initiative και κόρη του αείμνηστου John Pilley, ενός συμπεριφοριστή που εκπαιδεύτηκε το κόλεϊ των συνόρων του, ο Τσέιζερ , να μάθουν και να απαντήσουν σε περισσότερες από χίλιες λέξεις.

Ήταν 2018 όταν λογοπαθολόγος Christina Hunger έφερε στο σπίτι ένα κουτάβι που το ονόμασε Στέλλα και άρχισε να εκπαιδεύει το κουτάβι να χρησιμοποιεί τα πολύχρωμα κουμπιά ομιλίας που χρησιμοποιούσε ήδη στη δουλειά με ανθρώπους πελάτες. Σήμερα η Στέλλα χρησιμοποιεί περισσότερες από 45 λέξεις και μπορεί να τις συνδυάσει σε φράσεις μέχρι πέντε λέξεις. Το βιβλίο των μπεστ σέλερ του Hunger, Πώς έμαθε η Στέλλα να μιλάει , ανοίγει με ένα συγκινητικό ανέκδοτο. Ο αρραβωνιαστικός της Hunger ήταν στην πόρτα ένα πρωί έτοιμος να πάρει τη Στέλλα για μια πρωινή περιπλάνηση, όταν ο σκύλος γύρισε να κοιτάξει τη Χριστίνα και μετά πήγε προς τον πίνακα με τα κουμπιά της, πατώντας τέσσερα κουμπιά που ανακοίνωναν: Χριστίνα έλα να παίξουμε αγαπώ. Στη συνέχεια κοίταξε επίμονα τη Χριστίνα και κούνησε την ουρά της.

Το έργο του Hunger εμπνευσμένο Alexis Devine , ιδιοκτήτρια ενός sheepadoodle με το όνομα Bunny, για να δοκιμάσει τα κουμπιά που μιλάνε και μέχρι τα τέλη του 2021, η Bunny είχε πάνω από εκατό λέξεις στο ρεπερτόριό της. Σήμερα, οι ιδιοκτήτες σκύλων σε όλο τον κόσμο διδάσκουν τους γούνινο καλύτερους φίλους τους να μιλάνε και συζητούν τα αποτελέσματά τους στο διαδίκτυο σε έναν ιστότοπο που ονομάζεται TheyCanTalk.org .

Η επιτυχία μπορεί να είναι άπιαστη

Οι σανίδες με κουμπιά, ή αυτό που ονομάζουμε επαυξητικές συσκευές επικοινωνίας μεταξύ των ειδών, μπορεί να βοηθήσουν στη διευκόλυνση της κατανόησης μεταξύ των σκύλων και των ιδιοκτητών τους, εξηγεί η Gabriella Smith, μια συμπεριφορολόγος ζώων που εργάζεται για την εταιρεία CleverPet . Το site τους, FluentPet , προσφέρει ένα σύστημα HexTiles και κουμπιά εγγραφής ήχου (όπου ο ιδιοκτήτης μπορεί να ηχογραφήσει μια λέξη με τη δική του φωνή). Τυπικά, λέει ο Smith, τα σκυλιά επικοινωνούν την πείνα κλαψουρίζοντας από τα μπολ με το φαγητό τους ή υποδεικνύουν ότι παίζουν πατώντας τα παιχνίδια τους. Με τα κουμπιά, λέει, βλέπουμε, τουλάχιστον ανέκδοτα, αυτές τις ίδιες συμπεριφορές που συνοδεύονται από σχετικά πάτημα κουμπιών, όπως «δείπνο» ή «μπάλα». Η Smith και οι συνεργάτες της σχεδιάζουν τώρα πειράματα για να δοκιμάσουν την κατανόηση των κουμπιών και των σκύλων τους. νοήματα. Το έργο How They Can Talk έχει επί του παρόντος σε εξέλιξη τόσο πειραματικές όσο και παρατηρητικές μελέτες, που πραγματοποιούνται σε σπίτια σκύλων. Είτε οι ιδιοκτήτες ενεργούν ως πολίτες επιστήμονες είτε οι ερευνητές έρχονται στα σπίτια για να δοκιμάσουν τα κατοικίδια. Θέλουμε να μάθουμε για την κατανόηση των κουμπιών από τα σκυλιά σε ελεγχόμενα σενάρια, εξηγεί ο Smith, αλλά θέλουμε επίσης να επικεντρωθούμε στην εκμάθηση κουμπιών με την πάροδο του χρόνου και ποιες μεταβλητές προβλέπουν την επιτυχία.

Η επιτυχία μπορεί να είναι άπιαστη στην αρχή. Όταν ο Mattock προσπάθησε για πρώτη φορά να εκπαιδεύσει τον Dewey, δεν έδειξε ενδιαφέρον για τα κουμπιά. Το πίεζε και το μύριζε και έφευγε, θυμάται εκείνη. Δεν φαινόταν να το καταλαβαίνει. Συνέχισε να προσπαθεί, πατώντας ένα κουμπί και έλεγε τη λέξη και μετά ασχολήθηκε με τη δραστηριότητα με τον σκύλο της. Είπα σε έναν φίλο, δεν νομίζω ότι ενδιαφέρεται και δεν θέλω να τον αναγκάσω. Έπειτα, μια μέρα ήμουν σε μια κλήση Zoom και ξαφνικά άκουσα «έξω». Και εκείνο το βράδυ χρησιμοποίησε και τα τρία κουμπιά κατάλληλα και στο πλαίσιο. Από τότε, είπε, ήταν εύκολο να προστεθούν κουμπιά και η επικοινωνία τους έχει βαθύνει και διευρυνθεί.

Τώρα μπορεί να μου πει αν θέλει να περπατήσει στο δάσος, στη γειτονιά ή στο πάρκο, λέει. Έσπασε ένα δόντι και πίεσε το «ωχ κόκκαλο» αφού μάσησε ένα ραβδί. Ακόμα πιο αξιοσημείωτο, μια μέρα πάτησε τα κουμπιά δείπνο, βοήθεια, πεινασμένος, πάνω, κάτω. Αποδείχθηκε ότι λίγη τροφή για σκύλους είχε πέσει μέσα σε αεραγωγό θέρμανσης στο πάτωμα. Ο Ντιούι προσπαθούσε να το μεταφέρει αυτό με τις λέξεις πάνω και κάτω.

Και αφού αφαιρέθηκε ένας μικρός όγκος από το στόμα του, αυτός μετέφερε την αγωνία του πάνω από ένα παυσίπονο πακέτο φεντανύλης, πατώντας συνεχώς το κουμπί για τους ενδιαφερόμενους. Είχε μάθει αυτή τη λέξη όταν ο Ντάστι, ένας άλλος σκύλος, γλίστρησε από το λουρί του και έτρεξε για να κυνηγήσει ένα ελάφι στο δάσος. Φώναζα το όνομα του Ντάστι και έλεγα στον Ντιούι, «Η μαμά ανησυχεί» και αργότερα πρόσθεσα αυτό το κουμπί. Ο Μάτοκ κάλεσε τον κτηνίατρό της και συμφώνησε να αφαιρέσει το έμπλαστρο φαιντανύλης, καθώς τα σκυλιά μπορεί να αισθάνονται αποπροσανατολισμένα σε αυτό.

stymie ταινία μικρών παιδιών

Ο δρόμος μπροστά

Αυτή τη στιγμή, λέει ο Bianchi, τα δεδομένα εξακολουθούν να είναι σε μεγάλο βαθμό ανέκδοτα. Αλλά τα ανέκδοτα είναι εκεί που αρχίζει η αλλαγή, εξηγεί. Η επιστήμη χρειάζεται λίγο χρόνο για να καλύψει τη διαφορά. Όσο περισσότεροι άνθρωποι ενσωματώνουν αυτή την προσέγγιση στο νοικοκυριό τους, τόσο περισσότερη προσοχή θα δίνουν οι επιστήμονες. Οι μονόδρομες συνομιλίες δεν έχουν ποτέ αξία δημιουργία σχέσεων . Εάν μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν αμφίδρομο τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των ειδών, αυτό είναι θετικό από κάθε άποψη.

Το ερώτημα, λέει ο Bianchi, είναι πόσο καταλαβαίνουν πραγματικά τα σκυλιά τη σύνταξη και τη γραμματική. Ξέρουμε πραγματικά τι εννοούν όταν λένε ότι θέλουν; Καταλαβαίνουν γιατί το θέλω πριν από τη βόλτα ή τον υπνάκο; Μπορούμε να μάθουμε μόνο με περαιτέρω και βαθύτερο πειραματισμό μαζί τους.

Η Bianchi πιστεύει ότι ένας σημαντικός τρόπος για να εκπαιδεύσει τα σκυλιά σε εκτενές λεξιλόγιο είναι να το κάνει όπως έκανε ο πατέρας της: Να τα εμπλακεί στο παιχνίδι ως ανταμοιβή για τη μάθηση.

Στο μεταξύ, λέει ο Mattock, τα κουμπιά ομιλίας έχουν μεταμορφώσει τη σχέση της με τον Dewey. Μπορεί να μιλήσει τώρα. Μπορεί να με ενημερώσει πώς νιώθει ή τι θέλει. Καταγράφω όλα τα κουμπιά που έχει πατήσει σε μια βάση δεδομένων και συνειδητοποιώ ότι τώρα ο Dewey αναπτύσσει ένα ιστορικό. Είμαι αρχειονόμος και κατά μία έννοια έχει τώρα ένα αρχείο. Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ολόκληρη την ιστορία του Dewey χωρίς αυτά τα κουμπιά.

Μια έκδοση αυτού του άρθρου εμφανίστηκε στο συνεργαζόμενο περιοδικό μας, Inside Your Dog’s Mind, το 2022.