Από όλες τις μαγειρικές τεχνικές που έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια, ανόητα υπέθεσα ότι είχα μάθει να φτιάχνω τοστ εδώ και πολύ καιρό. Μόλις ξεπέρασα το ουπς, το έκαψα ξανά φάση της νιότης μου, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι δεν είχαν μείνει άλλα εμπόδια για να κατακτήσω.
Αλλά μετά έπεσα πάνω σε ένα Επικούριο άρθρο που συγκλόνισε τον κόσμο που φτιάχνει τοστ μου (μια πρόταση που πραγματικά δεν πίστευα ότι θα έγραφα). Αν, όπως εγώ, έχετε περάσει όλη σας τη ζωή βάζοντας ψωμί στην τοστιέρα, περιμένοντας να κάνει το πράγμα του και μετά αλείψατε βούτυρο πάνω της, λυπάμαι που σας πληροφορώ ότι τα κάναμε όλα λάθος. Εκτός από το ότι δεν λυπάμαι επίσης, γιατί μια μικρή ανατροπή στην τυπική μέθοδο πρόκειται να κάνει τα μελλοντικά σας τοστ ακόμα καλύτερα.
Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αλείψετε το ψωμί σας με βούτυρο πριν φρυγανίζοντας το. Όπως εξηγεί ο David Tamarkin στο άρθρο του, στη συνέχεια θα εισχωρήσει στο ψωμί καθώς ζεσταίνεται αντί να κάθεται από πάνω μετά. Αυτό δημιουργεί ένα τοστ που είναι πιο πλούσιο παντού – κυριολεκτικά από πάνω προς τα κάτω, γράφει.
Ωστόσο, ο Tamarkin προειδοποιεί ότι μάλλον δεν πρέπει να το δοκιμάσετε με μια κανονική τοστιέρα όπου οι φέτες στέκονται όρθιες. Όπως μπορείτε πιθανώς να φανταστείτε, το βούτυρο πιθανότατα θα έσταζε και θα προκαλούσε ορισμένα προβλήματα καθαρισμού και ασφάλειας. Συνιστά να χρησιμοποιείτε αντ' αυτού φούρνο τοστιέρα (ή κανονικό φούρνο). Το δοκίμασα με τη φριτέζα μου, η οποία είναι βασικά ένας μίνι-φούρνος ούτως ή άλλως.
Χρησιμοποίησα δύο φέτες ψωμί: Μία που τη φρυγανίσα κανονικά και μετά την βούτυρο, και μία που της έδωσα μια γενναιόδωρη επικάλυψη βουτύρου από πριν. Τα αποτελέσματα ήταν αδιαμφισβήτητα. Αν και δεν υπήρχε τίποτα κακό με τη φέτα μου μετά τη βουτυρωμένη, η προ-βουτυρωμένη ήταν σίγουρα πιο νόστιμη και πιο τραγανή όπως είχα υποσχεθεί.
Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν ότι το ψωμί είχε μια πιο ομοιόμορφη φρυγανιά στην κορυφή, χωρίς ωχρά σημεία όπου η ζέστη δεν χτυπούσε επίσης. Η πιο πλούσια γεύση δεν ήταν απαραίτητα απλώς πιο βουτυράτη – ενίσχυε τη γεύση του ίδιου του ψωμιού φέρνοντας τη θερμότητα στη μέση της φέτας για μια συνολική εμπειρία φαγητού με πιο τοστιέρα.
Μπορεί να σκεφτόμαστε αυτή τη μέθοδο πριν από το βούτυρο ενώ ετοιμάζουμε πράγματα όπως το τοστ με σκόρδο για να συνοδεύσουμε ένα δείπνο με μακαρόνια, αλλά η χρήση του μικρού τσίμπημα για το συνηθισμένο τοστ πρωινού θα κάνει την απλή συνταγή να αισθάνεται πολύ πιο απολαυστική. Πιστέψτε με, δεν θα επιστρέψετε ποτέ στους παλιούς σας τρόπους μετά από μια μπουκιά!